Zoekopdracht
Microstructuurkenmerken van Martensitisch roestvrij staal
Martensitisch roestvrij staal vormt een overwegend martensietstructuur door blussen. Het vertoont een hoge hardheid en kracht, maar mist ductiliteit en taaiheid. Dit type staal is metastabiel bij kamertemperatuur en is vatbaar voor structurele transformaties onder hitte of stress. Hoe hoger het koolstofgehalte, hoe harder de martensiet werd gevormd na uitdoving, maar ook verminderde structurele stabiliteit vertoont. Tijdens het temperen ondergaat martensitisch roestvrij staal structurele veranderingen zoals getemperde martensiet- en carbide -neerslag, wat een aanzienlijke instabiliteit vertoont. Dit kenmerk resulteert in relatief slechte structurele stabiliteit onder servicecondities op hoge temperatuur.
Microstructuurkenmerken van austenitisch roestvrij staal
Austenitisch roestvrij staal bestaat voornamelijk uit een gezichtsgerichte kubieke austenietstructuur. Het is extreem stabiel bij kamertemperatuur en ondergaat over het algemeen geen martensitische transformatie. De structurele stabiliteit komt voort uit zijn hoge nikkelgehalte en de vaste oplossing versterkt de effecten van sommige mangaan. De austenitische structuur geeft een uitstekende taaiheid en corrosieweerstand, waardoor de structurele stabiliteit over een breed temperatuurbereik wordt gehandhaafd. Hoewel wat Austenitisch roestvrij staal bij lage temperaturen kan transformeren naar martensiet, bezit het superieure structurele stabiliteit in vergelijking met martensitisch roestvrij staal in de meest voorkomende toepassingen.
Effecten van warmtebehandeling op de stabiliteit van de microstructuur
Martensitisch roestvrij staal vertoont een aanzienlijke structurele instabiliteit tijdens warmtebehandeling. Na het blussen is het in een oververzadigde vaste oplossingstoestand. Daaropvolgende temperen veroorzaakt carbide -neerslag, wat resulteert in een afname van de hardheid en een lichte toename van de taaiheid. Als de temperatietemperatuur onjuist wordt geregeld, kan de structuur secundaire verharding of overmatig verzachting ondergaan, wat leidt tot significante schommelingen van onroerend goed. Austenitisch roestvrij staal daarentegen ondergaat minder significante structurele veranderingen tijdens warmtebehandeling. Eigenschappen worden meestal verbeterd door oplossingsbehandeling en koud werken, in plaats van blussen en temperen. Dit resulteert in een grotere structurele stabiliteit en minder fluctuatie van onroerend goed.
Verschillende microstructuurstabiliteit onder hoge temperaturen
Bij hoge temperaturen is martensitisch roestvrij staal gevoelig voor temperatuur brosheid en microstructuur grover, met name in het bereik van 450 ° C tot 600 ° C. Carbide -neerslag en structurele verzachting zijn prominent, wat leidt tot een afname van mechanische eigenschappen. Langdurige service bij hoge temperaturen kan leiden tot geleidelijke structurele instabiliteit, wat resulteert in secundaire carbide-aggregatie en verminderde corrosieweerstand. Austenitisch roestvrij staal vertoont superieure microstructuurstabiliteit bij hoge temperaturen en ondergaat niet dezelfde significante microstructurele transformaties als martensiet. Hoewel korrelgroei of σ -fase -neerslag kan optreden bij hoge temperaturen, is de algehele stabiliteit nog steeds superieur aan die van martensitisch roestvrij staal.
Microstructurele stabiliteit in corrosieve omgevingen
Martensitisch roestvrij staal mist structurele stabiliteit in corrosieve omgevingen omdat carbiden in de blussen en getemperde toestand gemakkelijk neerslaan bij korrelgrenzen, waardoor chroom-uitgeputte zones worden gevormd en de corrosiebestendigheid wordt verminderd. In chloride-bevattende omgevingen verspreiden scheuren zich gemakkelijk langs korrelgrenzen, waardoor de corrosiesnelheid versnelt. Austenitisch roestvrij staal, met zijn stabiele microstructuur en uniforme verdeling van chroom, vormt een dichte passieve film, die een hogere corrosieweerstand en een langdurige structurele stabiliteit biedt.
Microstructurele stabiliteitsvergelijking tijdens het lassen
Martensitisch roestvrij staal is vatbaar voor het vormen van onvolledig getemperde martensiet of behouden austeniet in de door warmte getroffen zone tijdens het lassen, wat resulteert in hoge microstructurele stress en scheurgevoeligheid. De structurele stabiliteit na de lage is slecht, waardoor een extra tempersende warmtebehandeling nodig is voor verbetering. Austenitisch roestvrij staal vertoont een grotere structurele stabiliteit tijdens het lassen, waarbij een voornamelijk austenitische structuur in de laszone wordt gehandhaafd. Hoewel kleine hoeveelheden delta -ferriet of carbiden kunnen neerslaan, is de algehele stabiliteit ervan aanzienlijk superieur aan die van martensitisch roestvrij staal.
Verschillen in microstructuurstabiliteit bij lage temperaturen
Martensitisch roestvrij staal wordt aanzienlijk brosker bij lage temperaturen, wat resulteert in slechte microstructuurstabiliteit en vatbaar voor lage temperatuurscheuren. Austenitisch roestvrij staal daarentegen bezit een uitstekende taaiheid op lage temperatuur vanwege zijn gezichtsgerichte kubieke structuur, het handhaven van goede ductiliteit en stabiliteit, zelfs bij extreem lage temperaturen. Daarom is austenitisch roestvrij staal veel beter dan martensitisch roestvrij staal in toepassingen op lage temperatuur.
Uitgebreide vergelijkings- en toepassingsimplicaties
Martensitisch roestvrij staal biedt voordelen in hoge sterkte en slijtvastheid, maar de microstructuur is minder stabiel, waardoor het vatbaar is voor warmtebehandeling, hoge temperaturen, corrosie en lassen, wat resulteert in significante prestatievoltructuaties. Austenitisch roestvrij staal vertoont daarentegen een grotere stabiliteit van de microstructuur en is geschikt voor langdurige service- en harde omgevingen. Over het algemeen, als de toepassing een hoge hardheid en slijtvastheid vereist, is martensitisch roestvrij staal de juiste keuze; Als microstructuurstabiliteit en corrosieweerstand belangrijke overwegingen zijn, is austenitisch roestvrij staal voordeliger.
